gantry-media://Slidershow/slider_03_v1.jpg

Wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej jest nierozerwalnie złączony z dziejami Rzeczypospolitej. Najstarszy jego opis podaje Jan Długosz w Liber Beneficiorum: ,,Obraz Maryi Najchwalebniejszej i Najdostojniejszej Dziewicy… wykonany dziwnym i rzadkim sposobem malowania… o przeładnym wyrazie twarzy, która spoglądających przenika szczególną pobożnością- jakbyś na żywą patrzył". Przedstawia on Najświętszą Maryję Pannę w postaci stojącej z Dzieciątkiem Jezus na ręku. Maryja jest frontalnie zwrócona do wiernych, co podkreśla przede wszystkim Jej dominujące oblicze. Obydwie twarze łączy wyraz zamyślenia, jakby pewnej nieobecności i powagi. Opinie uczonych o dacie powstania obrazu, środowisku, z którego wyszedł jego twórca oraz miejscu skąd pochodzi dzieło, są rozbieżne. Badania dowodzą, że jest to malowidło wykonane na desce lipowej. Już pierwsze wrażenie wskazuje na to, że mamy do czynienia z dziełem wysokiej klasy pochodzącym z okresu średniowiecza. Jednak niektóre z najdawniejszych przekazów datę powstania obrazów przesuwają aż do czasów bezpośrednio bliskich ziemskiemu życiu Maryi.  

Według tradycji namalował go święty Łukasz w Jerozolimie na lipowej desce, blacie stołu pochodzącego z domu Świętej Rodziny w Nazarecie. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że interesujący nas obraz pochodzi z Konstantynopola, skąd przez Ruś dostał się do Polski. Jan Długosz informuje, że książę Władysław Opolczyk w roku 1382 fundując klasztor Paulinom na Jasnej Górze, ofiarował im obraz Bogurodzicy. Święta Maryja z Częstochowy szybko podbiła serca Polaków. Wizerunek ten zyskał miano Czarnej Madonny. W 1430 r. miał miejsce rabunkowy napad na Jasną Górę, złodzieje ograbili skarbiec i kościół. Widniejące na obliczu Matki Boskiej ukośne blizny są ponoć śladem po napadzie rabusiów, którzy zrabowali kosztowności, w które przybrany był obraz i rzuciwszy go na ziemię cięli szablami. Prawy policzek Matki Bożej znaczą dwie równolegle biegnące rysy, przecięte trzecią na linii nosa. Na szyi występuje sześć cięć, z których dwa są widoczne dość wyraźnie, cztery zaś pozostałe - słabiej. Siedemnasty wiek to czas potopu szwedzkiego, kiedy to szeroką falą wojska szwedzkie zalały nasz kraj. Zwycięska, wręcz cudowna obrona Jasnej Góry upewniła naród, że Częstochowska Pani czuwa nad jego losami. 

Dnia 8 września 1717 roku bp. Krzysztof Szembek dokonał aktu koronacji obrazu M. B. Częstochowskiej. Uroczystości trwały osiem dni. Najświętszej Panience na Jasnej Górze złożyli cześć wielcy bohaterowie: hetman Stanisław Żółkiewski, Stefan Czarniecki, Karol Chodkiewicz, Tadeusz Kościuszko. Nie można nie wspomnieć o wybitnych pisarzach pielgrzymujących do Jej tronu takich jak: Władysław Reymont, czy Henryk Sienkiewicz. Przyszła II wojna światowa i ponownie wielkie zagrożenie dla obrazu. Relikwię postanowiono ukryć zamurowując w klasztornej niszy. W ołtarzu natomiast umieszczono kopię wykonaną przez ojca Augustyna Jędrzejczyka. Nie bez pewnych zniszczeń, ale szczęśliwie wizerunek Matki Bożej przetrwał wojnę i króluje nadal z jasnogórskiego wzgórza.

Ogromny wpływ na rozwój nowych form kultu maryjnego w ubiegłym stuleci miał sługa Boży prymas Stefan Kardynał Wyszyński. W jego też sercu zrodziła się idea peregrynacji Częstochowskiego Obrazu przez katolickie parafie w Polsce. Trudno jest dziś przecenić duchoweowoce, jakie przyniosła naszemu narodowi tamta przecież z tak wielkim trudem realizowana peregrynacja. Należy jeszcze raz wyraźnie stwierdzić, że dzieje obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej od momentu pojawienia się na Jasnej Górze aż do dni naszych nierozerwalnie splotły się z losami Polski. Cudowny Wizerunek Jasnogórskiej Bogurodzicy od początku powstania Sanktuarium uznany został za relikwię Królestwa Polskiego. Obraz Jasnogórskiej Bogurodzicy stopniowo stał się naszym narodowym symbolem, niemal drugim herbem państwa polskiego. Noszono go na sztandarach i proporcach, zdobił broń, ordery i ryngrafy.

Dzisiaj obraz eksponowany jest w tzw. sukienkach, czyli w nakładanych na niego okryciach z jedwabiu, z naszytymi kosztownościami ofiarowanymi jako wota. Aktualnie Obraz posiada siedem sukienek, z których każda nosi inną nazwę. Najcenniejsze to: diamentowa i rubinowa.
Z obrazem związana jest tradycja pielgrzymowanie Polaków na Jasną Górę, jest ona przekazywana pokoleniowo by oddać nasze myśli i serca Królowej Polski, Matce Boskiej Częstochowskiej. Miesiącem pielgrzymowania jest sierpień. Jasna Góra - to jedno z najważniejszych Sanktuariów Maryjnych na świecie, miejsce pielgrzymek nie tylko Polaków, lecz katolików z całego świata. Jest to miejsce wyjątkowe dla Polaków, znane z przekazów historycznych, kościelnych i z literatury, miejsce wyjątkowe i magiczne, gdzie się powraca by powierzyć Matce Boskiej nasze troski, pragnienia i ofiarować w podzięce nasze serca. Kiedy ogląda się ciągnące Alejami NMP sznury pielgrzymujących z całej Polski, dzieci, młodzież, dorosłych, z dziećmi na wózkach, inwalidów, duchowieństwo i czekających na nich z kwiatami bliskich, to serce bije mocniej, łza się zakręci w oku i myśli kołaczą, że nie ma drugiego tak wierzącego narodu jakim jest Polska. W pieszych pielgrzymkach uczestniczy rocznie około 200 - 250 tysięcy pielgrzymów.

Każdego roku słuchacze Radia Maryja w drugą niedzielę lipca pielgrzymują na Jasną Górę. Jubileusz tego pielgrzymowania stwarza okazję ku temu, aby przypomnieć, jak się ta tradycja rozwijała. To wspólne pielgrzymowanie rozpoczęło się 11 lipca 1993 r. W okresie poprzedzającym pierwszą pielgrzymkę skończyły się wszystkie wcześniejsze pozwolenia na nadawanie programu Radia Maryja za pośrednictwem satelity, a władze zwlekały z udzieleniem nowych pozwoleń. Wówczas to Dyrektor Radia Maryja poprosił słuchaczy o udział we wspólnej modlitwie przed Panią Jasnogórską. Na Jasną Górę przybyło wtedy natychmiast, prawie z dnia na dzień, około 14 tysięcy słuchaczy naszego Radia. I tak narodziła się tradycja corocznych pielgrzymek Rodziny Radia Maryja do Częstochowy. Już w następnym roku, 10 lipca 1994 r. przybyło na Jasną Górę ponad 70 tysięcy słuchaczy. Wówczas też został poświęcony sztandar Radia, który od tego czasu towarzyszy wszystkim ważnym wydarzeniom związanym z tą katolicką rozgłośnią.

Na miano wiernego jasnogórskiego Pielgrzyma zasłużył sobie Ojciec Święty Jan Paweł II. Już od wczesnej młodości był żywo związany z Jasnogórską Królową Polski, do której wielokrotnie przybywał z pielgrzymką, najpierw jako student, potem duszpasterz młodzieży akademickiej, wreszcie biskup prowadzący pielgrzymki kapłanów z archidiecezji krakowskiej. Również jako papież nawiedza Sanktuarium jasnogórskie - "Nie mogło zabraknąć na szlaku mego pielgrzymowania Jasnej Góry" - powiedział tu 7 czerwca 1999 roku.